SUOMI (FINLAND)
30 mei 2016 - Rovaniemi, Finland
Zon op in Luleå 02.04 uur
Zon onder in Rovaniemi 00.14 uur
De klok gaat vandaag 1 uur vooruit.
De grens tussen Zweden en Finland stelt weinig voor, er staan een aantal mensen in uniform en een hond. Wij moeten op tijd in Rovaniemi zijn, want om 15.45 uur vertrekt de bus naar de Poolcirkel, waar een soort ceremonie volgt t.g.v. het bereiken van dit punt.
Het dorp waar Santa Claus zijn kantoor heeft, is een grote commerciële poppenkast, met heel veel souvenirswinkeltjes. Op het plein loopt een witte lijn, die de poolcirkel aangeeft met de coördinaten erbij. Het is niet gelukt om de klok met temperatuurmeting te fotograferen, omdat de cijfers 26
in beeld steeds doorliepen, heeft te maken met led- licht, zegt men.
Daarna naar de rendierenfarm zonder rendieren, die lopen rond deze tijd ergens in het bos m.u.v. de oude dieren die niks meer hoeven, net als wij eigenlijk.
Wij werden ontvangen door een Samen- dame die een sprookje vertelde en ons aan het eind van het verhaal met houtskool twee vegen op ons voorhoofd zette, om aan te geven waar de hoorns gaan groeien als je terugkomt als rendier. Toen volgde de diploma-uitreiking van de Poolcirkel en toen mochten we gaan.
Zon onder in Rovaniemi 00.14 uur
De klok gaat vandaag 1 uur vooruit.
De grens tussen Zweden en Finland stelt weinig voor, er staan een aantal mensen in uniform en een hond. Wij moeten op tijd in Rovaniemi zijn, want om 15.45 uur vertrekt de bus naar de Poolcirkel, waar een soort ceremonie volgt t.g.v. het bereiken van dit punt.
Het dorp waar Santa Claus zijn kantoor heeft, is een grote commerciële poppenkast, met heel veel souvenirswinkeltjes. Op het plein loopt een witte lijn, die de poolcirkel aangeeft met de coördinaten erbij. Het is niet gelukt om de klok met temperatuurmeting te fotograferen, omdat de cijfers 26
in beeld steeds doorliepen, heeft te maken met led- licht, zegt men.
Daarna naar de rendierenfarm zonder rendieren, die lopen rond deze tijd ergens in het bos m.u.v. de oude dieren die niks meer hoeven, net als wij eigenlijk.
Wij werden ontvangen door een Samen- dame die een sprookje vertelde en ons aan het eind van het verhaal met houtskool twee vegen op ons voorhoofd zette, om aan te geven waar de hoorns gaan groeien als je terugkomt als rendier. Toen volgde de diploma-uitreiking van de Poolcirkel en toen mochten we gaan.
Even iets anders . Ik vermoed dat jullie de app met jullie meterstand niet hebben gelezen . Vrijdag verstuurd . De stand was 533 .